کشاورزی هوشمند با چه موانعی رو به رو است؟
به گزارش سایت شیک، آنطور که مسؤلان اعلام نموده اند بخشی از مشکلات رشد کشاورزی هوشمند از منظر حاکمیتی و سیاستگذاری و نبود مشوق های لازم از جانب تشکل های حوزه کشاورزی مانند اتحادیه ها و انجمن های صنفی کشاورزی است و دولت باید به ترویج کشاورزی هوشمند کمک نماید.
به گزارش سایت شیک به نقل از ایسنا، کشاورزی هوشمند به مدیریت زمینهای زراعی با هوش مصنوعی، اینترنت اشیاء و رباتیک اطلاق می شود که افزایش تولید، صرفه جویی در مصرف آب، جمع آوری داده های واقعی و اطلاعات مفید، کاهش هزینه های عملیاتی، بهبود کیفیت محصول، ارزیابی دقیق زمینهای کشاورزی، نظارت و کنترل از راه دور و محافظت از محیط زیست را از مزایای استفاده از کشاورزی هوشمند میتوان برشمرد.
در حال حاضر فناوری های پیشرفته به کشاورزان در مورد نحوه کاشت و برداشت محصولات کمک شایانی می کند و کشاورزی هوشمند یکی از روش های نوین کسب و کار در صنعت غذایی جهان است. فناوری های روز جهان به کشاورزان این امکان را می دهد که حتی با تلفن های همراه خود، تغییرات آب و هوایی و جغرافیایی محصولات خویش را کنترل کرده و به نیازهای مشتریان خود دست یابند.
این حوزه که معضل خیلی از کشاورزان است با استفاده از فناوری اطلاعات، علاوه بر فراهم کردن بازار مناسب، روش های توزیع و پخش میوه را با نصب بعضی از اپلیکشن ها ممکن خواهد نمود که در این رابطه سایر ارگان های مربوطه هم همکاری می کنند.
مهم ترین موانع رشد کشاورزی هوشمند
حمید بهنگار - رئیس کارگروه تحول دیجیتال در کشاورزی ذیل کمیسیون نرم افزارهای پیشرفته سازمان نظام صنفی رایانه ای استان تهران- ضمن اشاره به ضرورت ترویج کشاورزی هوشمند گفته است بخشی از مشکلات از منظر حاکمیتی و سیاستگذاری بوده است. دولت باید به ترویج کشاورزی هوشمند کمک نماید. قسمتی دیگر هم احتیاج به سرمایه گذاری برای توانمندسازی شرکت ها و ایجاد استانداردهای مناسب می باشد.
به گفته وی نبود مشوق های لازم از جانب تشکل های حوزه کشاورزی مانند اتحادیه ها و انجمن های صنفی کشاورزی از علل دیگر است. از طرفی کشاورزی در کشور ما عموما خردمقیاس است و صنعت کشاورزی از خرده مالکان اداره می شود که برایشان هوشمندسازی توجیه کمتری دارد. دانشگاه ها هم باید به کمک هوشمندسازی کشاورزی بیایند.
بهنگار اظهار داشت: شرکتهای هوشمندسازی و نرم افزاری هم تمایل کمتری به ورود به حوزه کشاورزی هوشمند دارند؛ در دیگر زیر مجموعه های هوشمندسازی شرکت فناور بعد از گذشت شش ماه می توانند از محصول خود بهره برداری کرده و کسب سود کنند اما شرکتهای هوشمندسازی به علت ماهیت کند فرآیندهای تولید، پس از دو سال می توانند به اثبات فناوری برسند و این زمان طولانی علاقه شرکت ها را برای سرمایه گذاری و ورود به این صنعت کم کرده است.
بررسی ها از آن حکایت می کند که پیشگیری از هدر رفت منابع آب، کاهش هزینه های تولید، افزایش کیفیت محصولات و در نهایت تأمین امنیت غذایی هدفی است که با روش های سنتی کشاورزی به سختی قابل دستیابی است ازاین رو راه برون رفت از این شرایط، بهره برداری از تکنولوژی های جدید کشت، نگهداری و برداشت محصولات کشاورزی و استفاده از فرایندهای خودکار و هوشمند در این حوزه می باشد.
این مطلب سایت شیک را می پسندید؟
(1)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب